Met het kampioenschap in zicht was het voor de Blue Hawks vooral belangrijk om de ongeslagen status vast te houden. Maar in Loosdrecht gaven de Hilversum Hurricanes onverwacht veel tegenstand. Voor de neutrale toeschouwer werd het een waar spektakel. Door een knotsgekke laatste inning bleef de teller aan beide kanten steken op 16-16.
Dankzij het ingewikkelde auto-oppik-systeem, opgesteld door de afwezige Jacqueline, waren er uiteindelijk 11 softballers aanwezig in Loosdrecht. Het gevoel van deze strakke organisatie werd niet meegenomen richting de wedstrijd.
In de eerste twee innings konden de mannen maar twee punten maken op drie honkslagen. Voor Zwolse begrippen is dat erg mager. De verdediging werkte wel naar behoren. Waar Blue Hawks in de eerste inning nog twee punten moest toestaan, konden de volgende zes slagmannen stuk voor stuk weer gaan zitten.
Slowpitch
De pitcher van de Hurricanes bleek een groot aanhanger van de slowpitchfilosofie te zijn. Zijn ballen gingen vaak hoger dan ver en daarnaast was de balcontrole niet aanwezig. Voor de Blue Hawks was het vrijwel onmogelijk om goede honkslagen neer te leggen, en tot grote ergernis van de slowpitcher waren er veel vrije lopen.
De slagbalen die wel goed waren, werden vakkundig tot homerun omgezet door Jos en Sanford. Zo konden er toch nog een paar punten worden genoteerd. De stand na de derde inning was hierdoor 2-7 in het voordeel van de Zwollenaren.
Omslagpunt
In de 4e inning konden de softballers nog één punt aan het totaal toevoegen door een goede honkslag van Jop. Maar in de gelijkmakende slagbeurt ging het mis. De Hurricanes kregen meer vat op de worpen van Jos en kwamen zowaar tot een serie van honkslagen die allemaal netjes door de kleine gaten van de verdediging vlogen.
Toen de tweede honkman Jop eerst een moeilijke pop-up ving was iedereen verbaasd dat hij de volgende makkelijke linedrive uit zijn handschoen liet vallen. Met maar één uit en de honken vol, kwam er een pitcherwissel. De zachte effectballen van Cees-Jan werden hard weggeslagen en het outfield van de Blue Hawks had moeite met het verwerken van de ballen. De Hurricanes konden maar liefst achtmaal scoren en na de vierde inning stond het 10-8 voor de thuisspelende ploeg.
Knotsgekke inning
De laatste inning was eigenlijk een wedstrijd in een wedstrijd. De heren softballers waren gebrand om de achterstand weer goed te maken. Door een paar goede honkslagen van Jarno en Arno, gevolgd door een homerun van Gerald, stonden ze snel weer op een voorsprong. Ruly, Jop en Sanford zorgden voor nog vier punten en de nodige ademhalingsruimte. Met een stand van 10-16 was het slechts een kwestie van alles dichthouden en de winstpunten konden mee terug naar Zwolle.
Maar de Loosdrechters dachten daar anders over. Cees-Jan kreeg de eerste twee slagmannen nog uit. De derde slagman sloeg met 2-slag kaal een lullig balletje over het infield heen, waarna de Hurricanes als een wervelstorm te werk gingen. Vijf tweehonkslagen later was de stand 15-16 met een loper op het tweede honk. Korte stop Arno verwerkte een grondbal, maar gooide net iets te laag voor de Gerald die op het eerste honk stond. De bal schoot door en het gelijkmakende punt kwam over de thuisplaat. Daarna werd het laatste uitje wel snel gemaakt en was de eindstand 16-16.